Κάρκανο

(Carcano). Επώνυμο Ιταλών λογίων και καλλιτεχνών. 1. Τζούλιο (Giulio, 1812 – 1884). Ποιητής και μυθιστοριογράφος. Διετέλεσε μέλος πολλών ακαδημιών και φιλολογικών συλλόγων, καθηγητής της αισθητικής στο ινστιτούτο της Λομβαρδίας και το 1867 αναδείχθηκε γερουσιαστής. Από νωρίς άρχισε να γράφει στίχους και σε ηλικία 18 ετών δημοσίευσε την ποιητική συλλογή Στίχοι στη μητέρα μου. Ταυτόχρονα έγραψε και μυθιστορήματα που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της εποχής του. Τα κυριότερα από τα πολυάριθμα έργα του είναι: Ίντα ντελά Τόρε (1834), Ο νεαρός άγνωστος (1836), Ιταλικές ιστορίες (1844), Ραχήλ (1845), Σπάρτακος (1857) και Τελευταίος έρωτας (1873). Λίγο μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν στο Μιλάνο τα άπαντά του σε 10 τόμους. 2. Φιλίπο (Filippo, Μιλάνο 1840 – 1914). Ζωγράφος. Αρχικά ασχολήθηκε με τη ρωπογραφία και φιλοτέχνησε πολλές εικόνες της καθημερινής ζωής. Αργότερα επιδόθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία στην τοπιογραφία και στη θαλασσογραφία. Πίνακές του εκτέθηκαν κατά καιρούς σε εκθέσεις στη Νάπολη και στο Τορίνο. Οι γνωστότεροι τίτλοι των έργων του είναι: Μια παρτίδα μπιλιάρδο, Λίμνη Ματζόρε, Το πρώτο χιόνι στοβουνό, Χειμωνιάτικο τοπίο, Ο μύλος του Μοντερόνε και Πλατεία του Αγίου Μάρκου. Έργα του Κ. εκτίθενται στην εθνική πινακοθήκη της Ρώμης. «Τελευταίες ημέρες», χαρακτηριστικός πίνακας του Ιταλού ζωγράφου Φιλίπο Κάρκανο.